Thailand, mijn oude speeltuin en jachtterein, voor het eerst bezocht als moeder, en dan ook nog eens als moeder alleen. Één week ‘on the cheap’, één week als de koning van Siam. Op het programma: Tigerlily’s eerste ontmoeting met haar Thaise overgrootmoeder, een fietstocht door snikheet Bangkok, en een kleine identiteitscrisis. 

 Breda, 28 augustus 1972

Ik word geboren. “Gelukkig zie je er van achteren niks van,” zegt een zure Zeeuwse tante. Mijn Chinees-Indische opa verschijnt aan het kraambed met een gigantische tros balonnen en houdt mij triomfantelijk hoog in de lucht: “Ze heeft onze ogen!”. Hij verbreekt hiermee een stile van een paar jaar, veroorzaakt door een verlammend oorlogstrauma dat hem 25 jaar later alsnog heeft weten in te halen vanuit de dodenspoorlijn in Thailand. Mijn Thaise oma knikt instemmend: “En een Thais plat neusje.” Ze besnuffelt me, zoals ze dat nog steeds doet, met haar eigen platte neusje. Zo laten de Thai zien dat ze van je houden.

Suvarnabhumi Airport, Bangkok, 6 jan. 2011

‘Baby,’ zegt een man in een imponerend uniform met veel goud, en wijst op mijn slaperige 3-jarig dochtertje Tigerlily in haar knalroze buggy. Hij redt ons uit de ellenlange rij voor de non-resident paspoort controle. Ik wist dat de Thai gek zijn op kinderen, en dat alleen reizen met een kind geen probleem zou zijn. Dat mijn man niet mee kon, vond ik zelfs ergens wel romantisch. Dit was namelijk een meidentrip -één koffer, acht bikini’s- en Tigerlily zou voor het eerst haar Thaise overgrootmoeder ontmoeten. Omdat mijn moeder er ook zou zijn, was hier bovendien sprake van de ‘photo-opportunity’ van de eeuw: vier generaties moeders en dochters, alle vier geboren in dezelfde week van Augustus. ‘Een drakenconventie’, aldus mijn moeder.

Tip: Ook al is je peuter ‘m al lang ontgroeid; leen of koop een goedkope buggy! Al was het maar voor de lange afstanden op de vliegvelden.

Hotel Hathong, Prachuap Khiri Khan, 10 januari

Aan de overkant zijn de eilanden met hun full moon parties, maar in de slaperige hoofdstad van de gelijknamige provincie, op vier uur rijden van Bangkok, is geen Ed Hardy logo of tribal tattoe te bekennen, hooguit een enkele verdwaalde backpacker. Hier zal mijn oma ons over een paar dagen bezoeken. Een kamer voor twee in het Hathong Hotel met balkon en uitzicht op zee en een lege boulevard: 17 Euro per nacht. Eten doen we op de avondmarkt: 35 Baht (nog geen Euro) voor een bord ‘lad nah’; brede noedels met groenten en zeevruchten. Tigerlily drinkt knalroze Fanta (20 Baht, 50 cent) en kijkt met grote ogen naar twee meisjes van haar leeftijd die bloemenkransjes verkopen.

Hotelkamer, 10 januari, 2.15 am: “Mama, ik heb honger.” “Mama, waarom is het donker?” “Mama, wat is dood?” Mag je een peuter echt geen melatonine geven?

Hotelkamer, 10 januari, 4.20 am: Of een shot Thaise whiskey?

1992-2007, verschillende lokaties in Bangkok.

Wilde tuk-tuk ritjes, urenlange massages (een keer zelfs met een ‘happy end’), ping pong-shows in Pat Pong, shoppingmarathons in Siam Square, flirten met Italiaanse backpackers op Kao San Road. De eerste nachten denk ik woelend in bed naast mijn even rusteloze peuter aan de speeltuin die Thailand jarenlang voor mij was. En dan nu, voor het eerst hier als moeder. Ik vraag me af of ik zelfs maar aan een pedicure toe kom. “Mama, soms ben je een meisje,” klinkt Tigerlily’s stemmetje in het donker. Ik zucht. Ik voel me even geen meisje.

Tip: Vergeet je gebruikelijke jetlag-routine, en trip vrolijk mee met je jetlaggende kind. Na ongeveer drie dagen is alles weer normaal. (voor iedereen die ooit een hashbrownie heeft geconsumeerd: zoiets dus).

Lobby Hotel Hadthong, Prachuap Kiri Kahn, 13 januari

Na drie dagen aapjes voeren, zandkastelen bouwen, en snikhete middagwandelingen met een slapende buggy waarbij ik om de vijf minuten door een Thai met een enthousiast “Baby!” op de inhoud van het wagentje word gewezen, is het moment van de drakenconventie aangebroken. Mijn ouders zijn gearriveerd, om hier te overwinteren, en mijn oma is gekomen uit Khorat, om haar eerste achterkleindochter te ontmoeten. Tigerlily wordt geknepen, besnuffeld en geaaid. Ik krijg geld, rijstpuddinkjes en char siu in mijn handen gedrukt. Mijn oma, 88, nagenoeg blind, maar nog zeer scherp van geest, ‘beschrijft’ Tigerlily: “Een flinke meid, hoor, net als jij! En ze heeft veel fantasie! Haar hoofdje is mooi rond, he?” Als ze me vertelt dat ze nu pas écht kan geloven dat ik moeder ben, moet ik bekennen: “Ik ook, oma.”

Veranda Resort Hotel, Cha-am, 15 januari.

Voor het tweede, ‘ge-upgrade’ gedeelte van onze reis had ik voor het eerst van mijn leven een vakantiefolder aangevraagd: Kuoni’s Familiereizen. Het Veranda Resort and Spa, direct aan het strand tussen Cha-am en Hua Hin, had de mooiste plaatjes en werd omschreven als een kindvriendelijk ‘boutique hotel’. En jawel, het zwembad heeft een strakke Piet Boon-achtige vormgeving en een cocktailbar, maar ook een kinderstrandje. Er is een superdeluxe spa, maar ook een Kidsclub waar Tigerlily meteen na aankomst naar toe wil. “Weet je het zeker?”, vraag ik haar drie keer, maar trek dan snel mijn bikini aan en zwem voor het eerst deze reis in een ‘grotemensen-bad’. Die avond drink ik een cocktail, ook voor het eerst, tijdens een hot date bij zonsondergang met mijn eigen dochter. Eindelijk begin ik me echt te ontspannen. Ik besluit dat dit het soort luxe is waar ik graag voor betaal (ongeveer 150 Euro per nacht).

Tip: Kid’s Clubs, Rainbow Rooms, babysit-services in hotels: ja, je bent samen op vakantie, maar gun jezelf én je kind zo nu en dan een break!

Receptie Veranda Resort Hotel, Cha-am, 16 januari.

Tigerlily wordt ontvoerd door de receptionistes en verschijnt na anderhalf uur met prachtig ingevlochten haar. Na de dood van mijn opa, aan een hartaanval in een taxi op een van de drukste kruispunten van Bangkok, is mijn oma gaan wonen in een hotel op steenworp afstand van dat kruispunt. Ik was toen twee. In dit prachtige Art Deco hotel vlakbij het koninklijk Paleis bracht ik vervolgens mijn zomervakanties door, en werd ik bijna dagelijks door de receptionistes mee naar achteren genomen voor knuffels, haarvlechtsessies, roddels en snacks. Girltime op zijn Thais: saamhorig, sensueel, geen competitie, geen gebitch. Als ik Tigerlily zie stralen met haar mooie vlechten besef ik dat dit het Thailand was dat ik haar had willen laten zien.

Chinatown, Bangkok, 19 januari

Bangkok is druk, vervuild, en snikheet. Toch ga ik fietsen, met Tigerlily achterop. Co van Kessel, bijnaam ‘de Fietskoning van Bangkok’, heeft het dagprogramma inclusief boottocht en lunch voor ons aangepast, zodat Tigerlily weer op tijd terug is voor haar middagtukje. (we logeren in het Marriott Resort and Spa, een oase van rust aan de overkant van de rivier, ook uit de Kuoni folder, ongeveer 200 Euro per nacht). Drukke winkelstraten, tempels, rijstvelden en het leven op de Chao Praya rivier; Tigerlily doet zoveel indrukken op dat ze ondanks mijn strikte planning midden in de drukste markt van Bangkok achterop de fiets in slaap valt. Co’s Thaise assistente tovert voor mijn peuter uit het niets een roze nekkussentje tevoorschijn.

Tip: Ja, je kunt shoppen met je kroost in Bangkok, maar het is een kwestie van geven en nemen. Heel handig dus dat de meeste warenhuizen speciale kinderafdelingen hebben. Zo is in de kelder van het Paragon Department Store (oa Chanel, Gucci en groovy Thaise ontwerpers) een heuse Oceanworld te vinden. Ook een goeie truc: de belofte van een tuktuk-ritje terug naar het hotel. Geef de chauffeur wat extra Baht om het rustig aan te doen.

Marriott Resort and Spa, Bangkok, 21 januari

We gaan al weer bijna naar huis, en tot mijn grote verdriet heb ik nog steeds geen massage gehad! Maar dat naast de spa in het hotel een Kid’s Club zit, kan geen toeval zijn. De eerste 20 minuten van mijn ‘Four Hand Massage’ (2 masseuses, dus maar de helft van de tijd nodig, heb ik zelf geredeneerd), denk ik door de gamelanklanken voortdurend Tigerlily’s stemmetje te horen. Uiteindelijk ontspan ik me, maar na afloop race ik naar de Kid’s Club. Tigerlily zit te verven, omringd door drie adorerende personeelsleden. Ze kijkt lichtelijk teleurgesteld als ze me ziet: “Nog niet klaar, mam!”

Suvarnabhumi Airport, Bangkok, 22 januari

Dankzij ‘baby’ Tigerlily worden we weer langs alle lange rijen geloodsd. Tussen de grote blonde Nederlandse toeristen bij de gate lijkt mijn kwart-Oosterse dochtertje ineens heel Thais.

www.kuoni.nl

Voor meer informatie over Thailand, highlights, klimaat en
reisorganisaties: www.thaisverkeersbureau.nl