De uitdaging: tijdens een cruise van een week één jurkje dragen. Captain Stubing, zet die pacemaker maar op scherp!

Titanic meets The Loveboat, dat is wat ik me voorstelde bij de Alaska cruise die ik ging maken met de Holland America Line. Qua styling dan, want ik was natuurlijk niet van plan te zinken of te tongen met een 65-plusser in een witte smoking. In mijn ervaring komt de dresscode aan boord op het volgende neer: overdag een trainingspak, ‘s avonds hysterisch à la Dynasty met glitter, bolero’s, en big, big hair. Kortom, geen plek voor minimalisme. Toch ging ik het proberen. Voor een tripje naar Afrika had ik het namelijk onlangs klaargespeeld om alleen maar handbagage mee te nemen. Zo vrij, zo chique, zo Carla Bruni! Dat smaakte naar meer, of liever gezegd, mínder. Kort daarop spotte ik tijdens AIFW een jurkje dat volgens de ontwerpster op minstens 12 verschillende manieren gedragen kon worden: de ‘Chique Satin Dress’ van Sunday Monday (“Kleding om op zondag naar een party te dragen, en maandagochtend naar je werk.”). Ik besloot dat dit de enige jurk was die ik tijdens mijn cruise van een week zou dragen.

Dag 1: Ik haal mijn jurkje uit mijn koffer en voilá: geen kreukje! Een goed begin. Het materiaal is superzacht en lichtglanzend, en het ontwerp is eigenlijk niet veel meer dan een cirkelrok met twee ellenlange banden. Ik flans een simpel haltermodel in elkaar en een paar minuten later zwier ik onder goedkeurende blikken, waaronder die van de kapitein himself, het restaurant binnen.

Dag 2: Mijn look vandaag: ‘Casino’, Sharon Stone. Ik heis het rokgedeelte tot over mijn borsten en creeer een korte strapless babydoll. Haar in een hoge paardestaart, klaar. Zelfs na een wild potje ping-pong op het dek met een knappe officier zit alles nog op zijn plek.

Dag 3: Een ramp! Cheesecake! Op mijn jurk! (look van de dag: a-symmetrische toga) Bij terugkeer in mijn cabin vind ik een uitnodiging om de volgende dag plaats te nemen aan de enige echte ‘Captain’s table’. Laten wassen duurt 24 uur. Ik slaap slecht.

Dag 4: Boenen, uithangen op het balkon, en bidden. Pffff, gelukkig, de zeewind doet zijn werk. Verrassend genoeg ben ik mijn jurk nog niet beu, maar waarom heb ik maar één paar hakken en één clutch meegenomen? Om de aandacht af te leiden creer ik een peephole-decolleté. Het werkt voor de kapitein, weliswaar in een witte smoking maar nog geen 65-plusser.

Dag 5: Hiken in een gletsjer, zalm eten in mijn jeans in Juneau. Heerlijk.

Dag 6: Een zware mode-dip. Ik droom van luipaard clutches, bloemetjesjurken en tube dresses in alle kleuren van de regenboog. Online lees ik over de Amerikaanse Sheena Matheiken die in 2009 voor een goed doel een jaar lang hetzelfde zwarte jurkje droeg. (theuniformproject.com). Het mag niet baten: aan land koop ik een jurkje: strak en nude. Verrader.

Dag 7. Mijn laatste avond op het schip vier ik in DE jurk met een decollete tot aan mijn navel. De volgende dag ontdekt ik in Vancouver nog een voordeel van een capsule-garderobe: genoeg ruimte in je bagage om flink te shoppen. Het laatste plekje in mijn koffer wordt echter gevuld met de reservepet van de kapitein. Hij zwaait me nog lang na.

Kosten: 89,90

Score: 9. Best wel zwaar hoor, zo’n LBD mode-dieet, maar het dwingt tot creativiteit. En met een reserve jurkje of twee, genoeg accessoires, en een ingeplande Schijt-aan-LBD dag is het eigenlijk heel goed te doen!

Gepubliceerd in Grazia, oktober 2010